top of page

HORTUS CONCLUSUS
tuin Sint-Joriskerk

Schermerstraat 11 (blauwe poort)
HORTUSCONCLUSUS_Geukens_en_De_Vil_Finis_Terrae2-6.jpg

De Hortus Conclusus van de St. Joriskerk is een realisatie van landschapsarchitect Ronald van der Hilst (°1965 Enschede). De grond is eigendom van de kerkgemeenschap Sint-Joris, waarmee van der Hilst een contract afsloot voor onbepaalde duur.  

 

Hoewel de curatoren in eerste instantie deze verborgen tuin zagen als een mogelijke locatie voor een ander kunstwerk, beseften zij al snel dat de tuin an sich een zelfstandig kunstwerk is dat bovendien perfect aansluit bij de thematiek van FINIS TERRAE

De tuin is een interpretatie van Ronald van der Hilst van het aloude concept in de tuinkunst: de Hortus (tuin) Conclusus (besloten). In meerdere religies staat de Hortus Conclusus voor de paradijselijke tuin: de plek waaruit de mens ooit verdreven werd en waarnaar hij sindsdien op zoek is. Een verbeelding van de Tuin van Eden. 

 

In het bijbelse Hooglied staat de Hortus Conclusus voor de maagdelijkheid van Maria. Van der Hilst heeft dan ook planten voorzien die in die bijbeltekst worden beschreven: de olijfboom (vrede), de cypres (contact tussen hemel en aarde) en de roos zonder doornen (liefde van Maria).  Er is tevens een rondgang zoals in oude kloostertuinen doch nu met levende ‘zuilen’. 

De omsloten tuin is als het ware een open groene doos te midden van een verstedelijkt landschap. Van der Hilst heeft op deze plek niet enkel een esthetisch beeld willen creëren maar hij heeft vooral getracht om er een ‘levende’ plek van te maken: een stuk groen met een rijk bodemleven en een ‘safe haven’ voor vogels en insecten.  

De gestileerde Hortus Conclusus uit de Middeleeuwen laat het beeld zien van hoe mensen toen de perfectie van het paradijs ervaarden; het tegenovergestelde van datgene waardoor ze omringd waren met name de wildernis. Van der Hilst daarentegen ziet het paradijs als een hoorn des overvloeds met een soortenrijkdom, kleurenpracht en een diversiteit aan texturen en geuren. Men kan stellen: opnieuw het tegenovergestelde van datgene waardoor de mens zich nu omringd ziet.  

bottom of page